Groeiverhalen
Ik had aanvankelijk als titel succesverhalen. Maar toen ik daar dieper over nadacht vond ik dat dit niet de essentie weer gaf van wat ik over wil brengen. Want wat is succes? Voor mij kan dat bijvoorbeeld ook een negatieve associatie hebben. Een associatie namelijk met leven naar wat anderen van je verwachten en jezelf vergelijken met anderen. Wie heeft het meeste succes? Dan ben je gelukkig? Onze maatschappij kan ook hard zijn als je vanuit zo’n perspectief gaat kijken, je bent dan al snel niet succesvol genoeg. Nee, daar gaan deze verhalen dus niet over. Deze verhalen gaan over groei en ontwikkeling vanuit je eigen behoefte.
Deel 1
Schouders ophalen
Jij en je moeder kwamen via een aanmelding vanuit de gemeente bij mij terecht met de vraag of bokscoaching helpend kan zijn. Dit na een lange periode waarin je gepest werd door klasgenoten. Je wist je hier geen raad mee, je voelde je machteloos en verdrietig. Je had moeite om voor jezelf op te komen en de frustraties kwamen er dan thuis uit. Tot groot zichtbaar verdriet ook van je moeder. Ik werd hier weer even bewust van de grote negatieve gevolgen van pesten. Ik hoopte zo dat ik je middels bokscoaching vooruit kon helpen kan ik mij nog herinneren. We zijn snel aan de slag gegaan. We hebben allerlei oefeningen gedaan en daarbij ook veel gepraat. Door de oefeningen specifiek te koppelen aan het reflecteren op moeilijke situaties zag ik bij je dat je het aannam en er ook in de dagelijkse situaties mee ging oefenen. Door je inzet en bereidheid om te willen leren maakte je snel stappen. Van een jongen die zich weg liet zetten en geen stop kon zeggen wanneer iemand jouw grenzen over ging, naar een jongen die zelf de regie neemt over wat hij wil en zich minder laat leiden door meningen van anderen. We hebben het veel gehad over waar je invloed op hebt en dat zijn je gedachten en je gedrag en vaak zijn dat niet de omstandigheden. Een geheugensteuntje daarbij was letterlijk wat vaker je schouders ophalen als iemand iets zegt wat je in eerste instantie niet leuk vindt. Ik vond het geweldig dat ik je dit steeds vaker hoorde zeggen als we situaties bespraken. Afgelopen vrijdag hadden we de evaluatie van het traject samen met je moeder en de gemeente. Jouw enorme groei werd bevestigd door jezelf en je moeder. Thuis ben je ook weer de vrolijke jongen die je altijd bent geweest, maar even verstopt was achter een muur van verdriet en machteloosheid. Het was een emotioneel moment voor jullie beiden. En stiekem ook voor mij. ?
Deel 2
Handig voor de administratie
Toen ik een jaar geleden mocht beginnen met de ondersteuning weet ik nog dat je zei: ‘ik heb het niet nodig, maar omdat het moet en je denk ik wel een geschikte kerel bent, kun je wel af en toe helpen met de administratie’. Een jaar later en er is erg veel gebeurd. De eerste periode moest ik je vertrouwen winnen, maar beetje bij beetje gaf je mij dat vertrouwen. Je opende je steeds meer over wat er in je omging. Het werd mij toen al snel duidelijk wat een obstakels jij in je leven al hebt moeten overwinnen en hoezeer je vertrouwen in hulpverleners is geschonden in je jeugdjaren. Samen met onze orthopedagoog zijn we gaan onderzoeken wat helpend kan zijn. Jij bent je daarvoor gaan openstellen en bent therapie gaan volgen. Tijdens onze momenten hebben we ons gericht op het hier en nu. Er werd aan je getrokken door diverse instanties om weer te gaan werken, maar dit was
veel te vroeg. We zijn ons gaan richten op activatie middels sporten. Dit deed je goed. Van 100 meter hardlopen naar samen 10 km lopen. Dat was een mijlpaal dat je goed deed. Met vallen en opstaan maakte je ook in het dagelijks leven stappen. We hebben veel gesproken over het leven, de maatschappij en jouw rol daarin. Je bent een intelligente jongen, met veel talenten. Maar niet iemand van de gebaande paden. En bovenal iemand die zijn eigen regie wil houden. Op geheel eigen wijze ben je zo onlangs aan een baan gekomen. Je bent hier toch wel trots op (en ik ook!), maar tegelijkertijd benoem je dat het ook moeilijk is om tegen jezelf te zeggen dat je dit hebt verdiend. Toch zie ik aan je dat je blij bent met de stappen die je maakt. Enige tijd terug zijn we met jouw nieuwe auto een stuk gaan toeren en daarna gaan wandelen. Onderstaande foto heb ik toen genomen. Daar besefte ik mij van hoever je gekomen bent en waar je nu staat!
Mathieu